यस्तै यस्तै मा जिबन अल्झीरहेको छ

मर्नु र बाच्नुको दोधारमा जिबन कट्दा काट्दै आज भोली म पागल झै नै भाई सकेको छु । जिन्दगीमा सनु एउटा घटना ले ठुलो असर् पार्दो रहेछ । मेरो सानो संसार थियो ।मेरो आफ्नै इच्छा थियो जेनतेन जिन्दगी चलेकै थियो ।तर जिन्दगीले अचानक यस्तो मोड लियो मा वाध्य भये । जिबनमा धेरै कुरा हुन्छ कोइ सोछे जस्तो केही नचाहेकै हुन्छ भन्छन ।तर मेरो यो जिन्दगी मा कहिले पनि मैले चहेको जस्तो भएको छैन ।कर्म गरेको छैन भनु पनि कसरी मैले फुतपथमा बेचीन की ,बदम बेचिन की ,ज्यामी काम गरिन कि गाडीमा ,खलासी काम गरिन कि । यती दु:खको बप्जुत पनि मैले पढे ,काम सिके ,काम पनि गर्न थाले । यसरी नै जिन्दगी चल्दै थियो । जेनतेन जिन्दगी चलाऊदै थिए ।
क्रमस जिन्दगी चल्दै एउटै पथमा ।यस्तैमा मेरो जिन्दगीमा श्रीमतीको आगमन भयो । मेरो कमाइले मलाई त पुग्दैनथ्यो । झन चिन्ताले डेरा जमायो । अब मलाई मेरो जिन्दगीको भन्दा पनि श्रीमतीको कचकचको चिन्ता हुन थाल्यो । आज पनि श्रीमती पाल्न नसक्नेले किन बिहे गर्नु , आज पनि माइत जान्छु ,भोली उता जान्छु । मैले नजाउ भन्दा कमाउन नसक्नेले किन कन्ट्रोल गर्न खोज्नु यस्तै यस्तै मा जिबन अल्झीरहेको छ । अफिस जान्छु अफिस मा पनि दुई महिना पुग्दा १ महिना को तनखा पाउन्छु । घर जहिले श्रीमती को अगाडि मन खिन्न पार्छु । फेरी श्रीमती कराउन थाल्छे । त्यो अफिस छोडिदेउ अब बिदेश जाउ । उस्को बिदेश मोहले फेरी कचकच सुरु हुन्छ । जेनतेन पैसा जम्मा गरेर पासपोर्ट बनाइ बिदेश जने सुरसार कसे । भिसा आयो पाए । पैसाको जोहो गरे । काम पनि छाडे तर बिडम्बना मा बिदेश जान सकिन । मैनपावर आज भोली पठाउछु भन्दै रहे । मेरो जिन्दगी झन-झन दुबिधामा फस्दै गयो ।दिनानु दिन मेरो दिन चर्या मैनपावर धाउदैमा बित्दै छ । आज पनि भर्खरै मैनपावर बाट घर फर्के । श्रीमतीको कचकच सुने उ साथी सँग भन्दै थीइन।मेरो बुढा त सार्है आभागी बिदेश ट्राइ गरेको आज सम्म पनि जान सकेको छैन मत बिहे फिर्ता गर्न मिल्ने भये फर्काऊथे ।